Restatis igitur vos;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Habes, inquam, Cato, formam eorum, de quibus loquor, philosophorum. Iam doloris medicamenta illa Epicurea tamquam de narthecio proment: Si gravis, brevis; Duo Reges: constructio interrete. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur. Duo enim genera quae erant, fecit tria. Utinam quidem dicerent alium alio beatiorem! Iam ruinas videres. Quo invento omnis ab eo quasi capite de summo bono et malo disputatio ducitur. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Superiores tres erant, quae esse possent, quarum est una sola defensa, eaque vehementer.

Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Graece donan, Latine voluptatem vocant.
Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.
Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.
Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.
Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum.

Praeteritis, inquit, gaudeo.: Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.
Bork: An est aliquid, quod te sua sponte delectet?

Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo
multum admodum fortunae datur.

Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris
attendere.

Itaque ab iis constitutio illa prima naturae, a qua tu, quoque ordiebare, his prope verbis exponitur: Omnis natura vult esse conservatrix sui, ut et salva sit et in genere conservetur suo.

Est autem a te semper dictum nec gaudere quemquam nisi propter corpus nec dolere.

Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Sed ille, ut dixi, vitiose. At eum nihili facit; Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus? Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Haec dicuntur fortasse ieiunius;

Quod cum dixissent, ille contra. Age, inquies, ista parva sunt. Illud non continuo, ut aeque incontentae. Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Satisne vobis videor pro meo iure in vestris auribus commentatus? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Quae cum essent dicta, discessimus. Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt;